گذشت پائیز آمــد فصل سرما         سر آغازش شب زیبـــای یلدا

چه شبهای درازی دارد این فصل         یقین زلف سیاه گسیـــوی یلدا

دراین فصل زمستان یکدلی به         محبت دوستی سیمـــــای یلدا

شب یلـــــدا عجب نیکو فتاده        به ماه دی که آید بوبـــی یلدا

در ایام گذشته کـــرسی عشق         بپا بـــــود از شب والای یلدا

به روی کرسی و سینی فراوان         عیان بود از صفا صد خوی یلدا

لحاف و منقل و آتش بــه خانه        نشسته دور هــم همسوی یلدا

زبرف و داستان راه مـــــانده         سخنها رفتــــه از سرمای یلدا

زسنجدآش کشک وقصه گفتن         بسی دریــــای قصه پای یلدا

ز نو رسمی بپا از بهــــر فردا         صفا و خرمــــــی فردای یلدا

مبارک باد فصل بــرف وباران         به یٌمن نعمت دیمــــــای یلدا

مقدم شکـــر ایزد کن به عالم          ز حاصل پر ثمـــر دارای یلدا

سلام ای فصل سرد و برف و باران         خوش آمد گویمت فصل زمستان   اگـــــــر چه زحمتی را نیز داری        ولکــن رحمت آری باغ وبستان

زندگی همینه ، انچه هستی نشون بده ، و انچه دوست نداری انجامش نده ، و به عکس - شب یلدای بلند و شادی همراه گیتارت داشته باشی

آجی وبت زیبات از این حرفاست که من بهش نظر بدم قهریدی مطلب جدید دارم آماده میکنم بذارم واست

merccccc

dust dashtam

زیبا بود

خانومی این فکر کنم سه تا سنگ کم داره مگه هفت سنگ نیست......بیچاره مخاطب این شعر دهن محترمش به هزار روایت مورد عنایت قرار گرفته....خب یه دفعه به یارو بگه برو بمیرو خلاص.....شوخی کردم راضیه جان قشنگ بود

واقعا زیبا بود  امیدوارم موفق باشید