ستاره جون زندگی بدون مشکل هم مگه می شه؟ شادی وقتی زیباست و معنی داره که طعم غم را چشیده باشی.درسته مشکلات زیاده برای هر کس هم به یک صورت . اما این من و شماییم که با اونا کنار میایم. حل می شن. می گذرن. یا که نه تا آخر عمر بار سنگینشون به دوشمونه. انتخاب با خودمونه .مشکلات فراموش  می شن. همشون. بدون استثنا . چون حل می شن چون ما می خوایم که حل بشن. اون غصه ها هستن که تو دلمون می مونن. که اونم قابل حله. خیلی ساده. بخند عزیزم. غم و شادی همراه هم اند. به قول خلیل جبران

چاهی که خنده هایتان از آن میجوشد، همان است که از اشکهایتان پر شده است

امیدوارم به جوابت رسیده باشی

گاری که سر بالا می رود، اسب ها همدیگر را گاز می گیرند. این واقعیت با اینکه نباید باشد، هست. وقتی اوضاع سخت می شود اسب هایی که یک گاری را می کشند به جای آنکه به یکدیگر کمک کنند تا بار را با هم به دوش بکشند، هم را گاز می گیرند

مجبور شدم درس امروز را یه تیکه اش را دوباره تکرار کنم.

آقا کیان کاملا درست و به جا گفته اید. و چقدر این بیماری سخته . چون بر خلاف بیماریه جسمی پنهانه و پیدا نیست. اما علائمش کاملا پیداست. و چقدر بد که اطرافیان این موضوع را نمی فهمند و بی ادب می شوند

بله آقا پوریا. نظر شما هم کاملا ارزشمند و قابل احترامه. و چه خوب که اول برای خودتون محترمه.ممنون

روزی سقراط ، حکیم معروف یونانی، مردی را دید که خیلی ناراحت و متاثراست. علت ناراحتیش را پرسید ،پاسخ داد:"در راه که می آمدم یکی از  آشنایان را دیدم.سلام کردم جواب نداد و با بی اعتنایی و خودخواهی گذ شت  و رفت و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم."

سقراط گفت:"چرا رنجیدی؟" مرد با تعجب گفت :"خب معلوم است، چنین رفتاری   ناراحت کننده است."

سقراط پرسید:"اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین افتاده و از درد وبیماری به خود می پیچد، آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی؟"

مرد گفت:"مسلم است که هرگز دلخور نمی شدم.آدم که از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود."

سقراط پرسید:"به جای دلخوری چه احساسی می یافتی و چه می کردی؟"

مرد جواب داد:"احساس دلسوزی و شفقت و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم."

سقراط گفت:"همه ی این کارها را به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی،آیا انسان تنها جسمش بیمار می شود؟ و آیا کسی که رفتارش نادرست است، روانش بیمار نیست؟ اگر کسی فکر و روانش سالم باشد، هرگز رفتار بدی از او دیده نمی شود؟ بیماری فکر و روان نامش "غفلت" است و باید به جای دلخوری و رنجش ،نسبت به کسی که بدی می کند و غافل است، دل سوزاند و کمک کرد و به او طبیب روح و داروی جان رساند.

پس از دست هیچکس دلخور مشو و کینه به دل مگیر و آرامش خود را هرگز از دست مده و بدان که  هر وقت کسی  بدی می کند، در آن لحظه بیمار است

بهانه جون مراقب خودم هستم. اتفاقا الان دیگه حسابی مراقب خودم هستم.منم خیلی دوست دارم. این عکسه باحاله خوشم میاد ازش . نگاهش لبخندش لباسش. نمی دونم دوست داشتنی بود.بخاطر همین الان اینجاست. ارتباطم در هر صورت می شه خوب برقرار کرد. هستن چشمهایی که بسیار.... ولی عمرا بشه نگاهشون کرد چه رسه ارتباط

آقای سورنا. من نخواستم خدایی نکرده توهین بشه و یا اینکه نقاط ضعف مردممون و بگم. یه کلام گفتم بی ادب شده اند. همین.به نظرت بی ادبیه خودمون از کجا آب می خوره؟ از خودمونه دیگه.اتفاقا اگه با خودمون رو راست باشیم خیلی راحت می شه حلش کرد. هر چه زودتر. بی ادب نباشیم همین

دوستان پست امروز شعار نبوده و نیست

ممنون از نظراتتون.

شنیده اید که آنهایی که خوابند به راحتی بیدار می شوند اما آنهایی که خودشان را به خواب زده اند عمرا اگه با یه زلزله 8 ریشتری بیدار بشن

اختیار داری راضیه جان.شما چرا این حرفا رو می زنی ؟؟  شما چرا نقاط مثبت مردم ما رو در نظر نمی گیری؟   (تلاشت تحسین بر انگیزه اما خوب همون طور که خودت می دونی این مشکل از جاهای دیگه ای آب می خوره که به این زودیا و راحتیا قابل حل شدن نیست عزیز) 

پاسخ متن فوق را جامعه شناسان و فیلسوفهای جامعه شناس از قرنها قبل داده اند :مردم بتدریج شکل حاکمان خود میشوند!؟این هنوز از نتایج سحر است!؟ من هرگز ته سیگارم را در پارک / خیابان تمیزی نمی اندازم و شاید اکثریت همین طور؟ اما وقتی از کنارجوب خیابان که پر است از انواع اشکال رد میشم؟ ابائی ندارم که ته سیگارم را در ان بندازم!؟ همه نارضایتی نهفته در پیام مطلب شما در بستر جامعه روخ داده و بستر ساز جامعه معلومه که مدیران راه بردی هستند!!!!؟

آخرین باری که اسب همقطارم را گاز گرفتم دندانهای عاریه ای مرا با خودش برد 

جالب بود

درود بر شما دوست عزیز مطالبتون همیشه خوندنین به امید اون روز که همه به هم احترام بزاریم  موفق باشی

مرسی میلاد همینطوره که شما گفتین . شاید اون روز برسه که مردم ما یه کم فقط یه کم ادب داشته باشن نه اینکه ادعای ادب داشته باشن

درود بر شما دوست گرامی خیلی زیبا بود امیدوارم همه یه روزی بخودشون بیان گرچه میدونم منظورتون از این مطلب چیه امیدوارم روزی برسه که همه به نظر دیگران احترام بزارن ونقد پذیر باشن البته منو ببخشید که اینجوری گفتم نظر شخصی خودمو گفتم

امیدوارم موفق باشی

سلام دوستان ممنونم از حضورتون توی وبلاگ

خانم بهانه خیلی دوست دارم اگه می خواستم خصوصی باشه که اینجا نمی ذاشتم که می زنگیدم خوب  گذاشتم اینجا شاید به گوش فلک رسید و خدا بیدار شد . آقا منصور امیدوارم حالت خوب باشه امروز دیگه.هوای گوهر ابری می شه تو غصه دار باشی. آقا مجتبی لطف دارین این و می دونم که غصه و شادی با همند . به قول خلیل جبران وقتی با شادی همسفره ای مطمئن باش که غصه تو رختخواب خوابیده.