اینک منم ....

ایستاده بر آستان انتظار

مرسی زیبا بود و پر احساس

قانون تو تنهایی من است و تنهایی من قانون عشق
عشق ارمغان دلدادگیست و این سرنوشت سادگیست.
چه قانون عجیبی! چه ارمغان نجیبی و چه سرنوشت تلخ و غریبی!
که هر بار ستاره های زندگیت را با دستهای خود راهی آسمان پر ستاره کنی 
و خود در تنهایی و سکوت با چشمهای خیس از غرور پیوند ستاره ها را به نظاره نشینی
و خاموش و بی صدا به شادی ستاره های از تو گشته جدا دل خوش کنی
و باز هم تو بمانی و تنهایی و دوری�

خوش به حال نادانان - خوش به حال نادانان

قفص تنگ است و هواش الوده - بندها بر خاک پیوندها! مهاجران خسته !موندگاران وا رفته ! خانه در اتش ! دلها همه رمیده!امید ها بر باد !عمر ها بر باد!چه اشفته بازاریست !شده بر پا !!؟ امار و ارقام دروغ ! عشقها دروغ ! دلها تنها و سیاه ! رفته ها یکجور - مانده ها صد جور - هر دو حیرانند - سفیر و سرگردانند - سپاس

    اینک تویی ایستاده بر آستان احساس و عقل           مردد که به کدامین سو بال                  بگشایی                                          نگاهت به دور دست افق و پای در گل                                       امروز مرغان مهاجر سوار برنسیم احساس                                                                          کوچشان را آغازیده اند                                                      وتو سرگشته میان ماند و رفتن                                   آرام آرام مشق پرواز میکنی