ممنون

متن زیبایی بود

پر واضحه که ارتباط میان انسانها خالی از چالش و اصطکاک نیست ودر روابطی مانند رابطه زن و مرد در زندگی مشترک همین چالشهاست که باعث رشد و پیشرفت و کامل شدن طرفین میشه.....اینکه گاهی تو حالت عصبی کلامی رو ناخواسته  یا از سر گله به زبون بیاره دلیل به عدم اعتماد یا عدم کفایت فرد نیست ودر اینجاست که درک طرف مقابل با چاشنیه گذشت باعث تداوم زندگی میشه ....کافیه درک کنیم که محبوبم ....همسرم  الان عصبانیه و با گذشتمون طرف رو متوجه اشتباهش کنیم......زندگی مشترک بدون گذشت امکان پذیر نیست

در تایید فرمایشات رازی جون کافیست که نزذیکترین کسان خود را در وضعیت بحرانی عصبانیت / دشمنی قرار دهیم تا بدانیم که انان دشمنی خود را تا چه حد و مرزی اعمال میکنند در اینصورت است شناخت کافی ممکن می گردد چون رفیق حمام با اب مجانی بذل و بخشش کردن که از همگی برخواهد امد رفیق روزگار سخت و اختلاف بر منافع معیار حد و مرز دوستان خواهد بود - سپاس از رازی

درود رازی جان زیادی به افکارت و اندیشه هایت فشار نیارش بگذار طبیعت کارش و انتخابش را بکند و اولویت هایش را برگزیند ، چرخه حیات جانداران (حیات وحش و راز بقاء)عینن در مورد ما انسانهای متمدن و نیمه متمدن و عقب مانده مصداق دارد با رنگ و بوئی متفاوت و فریبنده امغا در اصل همون راز بقاء با ترکیب و تصویری خوش نماست که عقل ما ان را پوشش داده تا  دلپذیرش بکنه و خوب هم میباشد نسبت فراوانی و عرضه و تقاضاست که تعیین کننده است در این راز و رمز نیازهای جانداران از جمله ما انسان های شیک و پیک

هیچوقت حرفایی که یه نفر موقع عصبانیت بهتوون میزنه رو فرامووش نکنید ، چون تو هموون حرفاس که حقیقت خودش رو نشوون میده